Wat doe je daarmee als dit jouw kind is? Laat jij je tegenhouden door een wetsbepaling waarvan de wetenschappelijkheid ter discussie staat?
Laatste hoop
Charlotte zou het niet overleefd hebben als haar ouders in hun zoektocht niet gebotst waren op een video over Jayden David, een jongen van zeven die sinds hij 16 maanden oud was, ongeveer 25.000 pillen te slikken kreeg om zijn epilepsie te behandelen, grotendeels benzodiazepines. Erg verslavend spul. Vanaf de eerste toediening van enkele druppels CBD-rijke olie veranderde het leven van Jayden en zijn familie drastisch. De jongen fleurde op en de levensbedreigende epilepsieaanvallen bleven achterwege [2].
Voor Charlotte was het dé oplossing. Het aantal epilepsieaanvallen viel terug van driehonderd per week naar … één per week. Charlotte herleefde, begon te praten, te spelen, te wandelen, te eten. De geschikte medicatie was gevonden: CBD-olie. Olie met een cannabisextract rijk aan cannabidiol.
De wet en de realiteit
De plaatsing van cannabidiol onder Klasse 1 (substanties zonder medische waarde en hoogst verslavend) is een politiekindustriële beslissing. DEA en FDA blijven natuurlijke cannabis en cannabinoïden beschrijven als supergevaarlijk, ongeëvenaard toxisch, levensbedreigend verslavend, enz. Dat is eigenaardig want de Amerikaanse overheid (de verbiedende partij) heeft in 1998 de neuroprotectieve en antioxydante kwaliteiten van cannabidiol gepatenteerd [3]. De erkenning van de therapeutische kwaliteiten van CBD blijkt ook uit de studies van de NIH (National Institutes of Health). Daarin wordt duidelijk aangetoond dat CBD een therapeutische mogelijkheid biedt in een brede waaier van epilepsie en een efficiënt en relatief krachtig middel is tegen epileptische convulsies [4].
Het grote argument is steeds dat er meer onderzoek nodig is, specifiek voor de gevolgen van CBD-gebruik op lange termijn. Mensen die ondertussen verklaren dat hun kind ‘bijna’ vrij is van epilepsieaanvallen na enkele druppels CBD-rijke olie, kunnen juridische problemen krijgen want “objectieve beweringen over bepaalde voordelen, zonder goedkeuring door de FDA, gaan in tegen de ethiek …”. De ethiek van de farmaceutische industrie welteverstaan.
Voorlopig onderzoek wijst op een grote vooruitgang in de kennis over CBD en zijn wisselwerking met ons lichaam en hersenen. Verder klinisch onderzoek moet ons meer leren over de concrete voordelen van cannabidiol. Maar zelfs al geeft de FDA vergunning voor onderzoek met natuurlijke CBD, de DEA zorgt er wel voor dat je als wetenschapper tussen twee onderzoeksfasen gegijzeld wordt door de patenthouders [5].
De Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) ziet geen probleem met CBD. “Het gebruik van natuurlijk voorkomende cannabidiol heeft geen misbruikpotentieel en zou dan ook niet het voorwerp mogen uitmaken van internationale Klasse 1 beperkingen voor drugs”, zegt het rapport dat midden december 2017 werd gepubliceerd. “Recente bewijzen uit onderzoek op dieren en mensen, tonen aan dat het gebruik van CBD therapeutische waarde kan hebben bij epilepsieaanvallen en condities die met de ziekte verband houden. De ECDD (Expert Committee on Drug Dependence – WHO) besluit daarom dat de huidige informatie een classificatie van cannabidiol niet verantwoordt” [6].
Project CBD vs. FDA
Project CBD publiceerde een aantal richtlijnen voor de FDA. Zo eisen zij dat CBD niet enkel op voorschrift beschikbaar is want dat zou patiënten die baat hebben bij CBD-rijke voedingsupplementen sterk benadelen, enkel in het belang van de farmaceutische bedrijven. Zij willen versneld klinisch onderzoek om de werking van geïsoleerde CBD en natuurlijke CBD-extracten te vergelijken en de voor- en nadelen te leren kennen. Er moeten ook waarschuwingen komen voor geïsoleerde CBD in verband met negatieve interacties met andere medicijnen.
Zij eisen van de FDA dat de toegang tot artisanale CBD-rijke producten niet belemmerd wordt ten voordele van de farmaceutische CBD. De FDA houdt zich normaal niet bezig met plantengeneeskunde maar moet zich ook onthouden van het ondermijnen van dat alternatief.
De rotte appels – extracten met weinig of geen CBD, of een teveel aan THC – zouden geen voorwendsel mogen zijn voor de FDA om verbod of beperkingen op te leggen voor veilige niet farmaceutische CBD producten. De weinige klinische studies die uitgevoerd worden met geïsoleerde CBD, verbleken in vergelijking met de enorme hoeveelheid anekdotische gegevens die verzameld werden bij onderzoekers van cannabis en ontelbare patiënten in de Amerikaanse staten waar therapeutisch gebruik van cannabis legaal is. Toch maakte cannabidiol recent geen deel uit van fundamenteel onderzoek met medische cannabis [7].
Terwijl wetenschappers focussen op de farmacologie van geïsoleerde CBD en andere uitgezuiverde cannabinoïden, hebben producenten en leveranciers van medische cannabisproducten een waaier aan natuurlijke CBD-rijke opties uitgewerkt voor een groot patiëntenbereik, onder wie mensen die in een cannabistherapie een laatste hoop zien.
Als, zoals verwacht, Epidiolex – een middel tegen epilepsie van GW Pharmaceuticals – binnenkort door de FDA goedgekeurd wordt, zal het beschikbaar zijn op voorschrift aan een vette prijs. De farmaceutische ontwikkeling is gebaseerd op experimenten met moleculaire elementen in de veronderstelling dat zieke mensen beter af zijn met voorspelbare, reproduceerbare medicatie die gestandaardiseerd is. Geïsoleerde moleculen kunnen een precieze dosering vergemakkelijken, met een betrouwbare chemische samenstelling maar, monomoleculaire medicijnen hebben ook serieuze nadelen. Verschillende wetenschappelijke studies concluderen dat pure monomolecule CBD, hoewel mogelijk effectief bij hoge doses in preklinisch onderzoek, een veel beperkter therapeutisch bereik heeft en veel minder potent is dan het natuurlijke CBD-rijke concentraat.
Pure geïsoleerde CBD mist de waaier aan fytocannabinoïden en medicinale terpenen die in de natuurlijke CBD-rijke cannabisextracten aanwezig zijn, waaronder honderden biologisch actieve componenten. Deze componenten interageren met CBD en THC om het entourage-effect [8] te creëren zodat de therapeutische impact van de hele plant groter is dan de som van de afzonderlijke elementen.
Het is niet dat monomolecule CBD niet werkt – pure CBD kan in bepaalde gevallen goed werken, zoals klinisch onderzoek met Epidiolex heeft uitgewezen [9]. Maar natuurlijke CBD-rijke olie heeft een veel breder therapeutisch spectrum dan geïsoleerde CBD. Dat werd aangetoond in een preklinisch onderzoek in 2015, uitgevoerd door Israëlische wetenschappers die ontdekten dat monomolecule CBD een veel hogere dosis nodig heeft om als ontstekingwerend en pijnstillend middel even effectief te zijn als natuurlijke CBD-rijke plantenextracten. Bovendien had bij een kleine afwijking in de dosering, de geïsoleerde CBD weinig effect op pijn of ontsteking in vergelijking met de natuurlijke CBD-rijke olie die efficiënt bleek bij veel lagere doses. “De therapeutische synergie die waargenomen werd bij plantextracten resulteerde in het toedienen van een kleinere hoeveelheid actieve elementen, met consequent gereduceerde nadelige effecten”, concludeerden de Israëlische onderzoekers.
Problematische wisselwerkingen [10] met andere medicatie komen eerder voor bij hoge doses monomolecule CBD die het metabolisme van meer dan de helft van de farmaceutische medicatie kunnen verhinderen. Bij hoge doses kan CBD bepaalde eiwitten in de lever deactiveren en daarbij het metabolisme wijzigen van een groot aantal medicijnen, inclusief medicijnen tegen epilepsie. Dat werd duidelijk in de studies met epidiolex van GW Pharmaceuticals wanneer kinderen met een onbehandelbare epilepsie CBD doses tussen 5 en 50 mg per kilogram lichaamsgewicht toegediend kregen terwijl bij natuurlijke CBD-rijke olie 1 mg per kg lichaamsgewicht volstaat als initiële dosis voor de behandeling.
Interacties tussen medicijnen vragen vooral extra aandacht wanneer het gaat om levensreddende medicijnen, medicijnen met een beperkte therapeutische werking of medicijnen met belangrijke nadelige bijwerkingen. Er zijn anderzijds weinig of geen problemen gemeld door patiënten die natuurlijke CBD-rijke cannabisproducten gebruiken. Dat kan niet gezegd worden van geïsoleerde CBD. We erkennen de therapeutische waarde van zowel de monomolecule CBD als van het natuurlijke CBD-rijke plantenextract. De FDA zou er echter niet van mogen uitgaan dat farmaceutische CBD de enige legitieme medische optie is. Pure CBD is een molecule, geen wondermiddel dat voor iedereen een gunstige werking heeft.
Referenties
[1] https://www.youtube.com/watch?v=oxrKyjeClTk – https://www.youtube.com/watch?v=S9qkYLtAhSQ
[2] https://www.youtube.com/watch?v=6XDcsnxrX0g
[3] https://www.youtube.com/watch?v=ZJ32xLTKipg – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC20965/
[4] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17157290 – The non-psychoactive cannabis constituent cannabidiol is an orally effective therapeutic agent in rat chronic inflammatory and neuropathic pain. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22585736 – Cannabinoids suppress inflammatory and neuropathic pain by targeting α3 glycine receptors.
[5] https://ministryofhemp.com/blog/what-are-the-actual-benefits-of-cbd/
[6] http://www.newsweek.com/medical-marijuana-cbd-not-addictive-toxic-who-says-748069
[7] https://www.projectcbd.org/about/legal-issues/statement-cannabidiol-fda
[8] https://www.projectcbd.org/about/cannabis-pharmacology/taming-thc
[9] https://www.projectcbd.org/ciencia/cannabis-pharmacology/single-compound-vs-whole-plant-cbd
[10] https://www.projectcbd.org/science/cannabis-pharmacology/cbd-drug-interactions-role-cytochrome-p450
